Strona główna » Baza wiedzy » Rasowy = rodowodowy

Rasowy = rodowodowy

Co to jest rodowód?

Rodowód hodowlany jest wykazem przodków danego kota, zestawionych w kolejności następujących po sobie pokoleń, obejmującym szczegółowe dane każdego z ujętych w nim osobników, takie jak: daty urodzenia, numery rodowodów, oraz kodowe oznaczenia koloru przyjęte przez organizację, która rodowód wydaje (w przypadku naszego klubu jest to Polska Federacja Felinologiczna – Felis Polonia, członek międzynarodowej organizacji FIFe). Rodowód hodowlany jest podstawą do ułożenia planów kojarzeń i oceny stopnia pokrewieństwa poszczególnych osobników, pozwala hodowcom na uzyskiwanie w miotach określonych cech fizycznych i kolorów, a także eliminowanie z hodowli zwierząt obarczonych wadami genetycznymi.

Co to jest rasa?

Rodowód potwierdza rasowość kota, ponieważ za rasowego (z pewnymi wyjątkami) uznaje się wyłącznie kota, którego przodkowie od co najmniej czterech pokoleń wywodzą się z tej samej rasy i wiernie przekazują swoje cechy potomstwu. Jeśli kot nie posiada rodowodu, nic nie możemy powiedzieć o jego przodkach, nie jesteśmy też w stanie przewidzieć, jakie będzie jego potomstwo.

Taki kot może przypominać kota określonej rasy, ale tak naprawdę nie jest jej przedstawicielem. Przynależność kota do danej rasy może powiedzieć nam o nim bardzo dużo, ponieważ każda z nich ma przypisane pewne określone cechy osobnicze. Kocie piękności różnią się nie tylko wyglądem ale i charakterem. Wiemy na przykład, że persy nie tylko mają piękną, długą sierść, ale są również bardzo spokojne i zrównoważone. Koty brytyjskie to nie tylko pluszowe futerko i wydatne policzki – na ogół koty te niechętnie skaczą i wspinają się na meble. No i wiemy, że Norwegi nie tylko wyglądają jak koty dzikie – są również pełne energii, wesołe, bardzo skoczne i doskonale polują.

Każda rasa uznana przez międzynarodową organizację (jest ich kilka) posiada dokładnie opisany wzorzec, według którego na wystawach oceniane są koty. To wzorzec określa, jaki kolor sierści może mieć kot danej rasy, jak długi powinien być jego ogon czy wreszcie jaki ma być kształt jego mordki. Cechy zapisane we wzorcu uznaje się za najbardziej pożądane i tak dobiera koty hodowlane, aby utrwalić je w ich potomstwie. Zaś wzorzec rasy tworzony jest przy współudziale hodowców z wielu krajów, którzy dzielą się ze sobą doświadczeniami i wynikami hodowli. To dzięki ich pracy na pierwszy rzut oka możemy dziś odróżnić kota syjamskiego od persa, a na drugi Norwega od Maine Coona. Gdyby nie praca hodowców, pewne cechy rasy (tzw. cechy recesywne) szybko by u kotów zanikły. U Norwegów byłoby to przede wszystkim długie futro i puchaty ogon!

Gdzie szukać kota rasowego?

Kota określonej rasy (czyli z rodowodem) należy kupować wyłącznie od hodowców, a nie na giełdach, w sklepach zoologicznych, czy na aukcjach internetowych. Dlaczego? Przede wszystkim dlatego, że hodowcy są ludźmi, dla których koty rasowe stanowią życiową pasję lub hobby.

Oriana

Los sprzedawanego zwierzęcia nie jest im obojętny, starannie dobierają przyszłych właścicieli swoich kociąt, utrzymują z nimi kontakt, służą radą i pomocą przy wychowywaniu malucha. Ponadto przynależność hodowcy do organizacji regulującej zasady hodowli kotów narzuca na niego obowiązek przestrzegania przepisów hodowlanych, a te mają na celu przede wszystkim dobro zwierząt. Narzucają one na hodowcę szereg obowiązków, między innymi:

  • Wykluczanie z hodowli zwierząt rodowodowych osobników, które nie spełniają wzorca rasy (np. koty brytyjskie o oczach innych niż bursztynowe, czy koty Norweskie Leśne o barwie cynamonowej lub czekoladowej), jak również obciążone wadami genetycznymi (takimi, jak na przykład głuchota często dotykająca koty białe, czy niewielki załomek na ogonie, który u potomstwa może się przerodzić w ciężkie uszkodzenia kręgosłupa).
  • Nie krzyżowanie kotów obciążonych wadami genetycznymi (głuche, z załomkiem na ogonie, bądź obciążone schorzeniami charakterystycznymi dla danej rasy) lub zbyt blisko ze sobą spokrewnionych (gdyż prowadzić to może do ujawnienia wad genetycznych).
  • Zapobieganie zbyt licznym ciążom kotki (wg przepisów FIFe kotka może mieć potomstwo nie częściej niż trzy razy w ciągu dwóch lat, najlepiej w odstępach co najmniej sześciomiesięcznych), gdyż takie ciąże prowadzą do wyniszczenia jej organizmu, osłabienia kociąt i ich większej podatności na choroby.
  • Przeprowadzenie szczepień ochronnych kociąt (konieczne są dwa szczepienia) przeciwko najczęściej spotykanym chorobom (koci katar, panleukopenia, białaczka itp.)
  • Przestrzeganie zakazu sprzedaży kociąt zbyt młodych (w myśl aktualnych zasad), które wymagają jeszcze opieki matki.

Cena kota rasowego

Wydając niemałą przecież kwotę na zakup rasowego kociaka zyskujemy pewność, że:

  • Należy on do tej rasy, jaką wybraliśmy, czego potwierdzeniem jest rodowód,
  • Był prawidłowo pielęgnowany i socjalizowany przez hodowcę,
  • Hodowca uczynił wszystko, aby zaoferować nam kota zdrowego i wolnego od wad genetycznych,
  • Będziemy mieć dostęp do fachowej wiedzy naszego hodowcy na temat zasad wychowywania kota,
  • Kupujemy piękne, rasowe zwierzę o ustalonym pochodzeniu, którego wygląd jesteśmy w stanie przewidzieć, a charakter mieścić się będzie w normie przyjętej dla danej rasy.

Nie jest to mało, zważywszy, że w przypadku zakupu zwierząt z niepewnych źródeł może okazać się, że nasze koszty dopiero się zaczną. Jeśli dobrze policzyć, okaże się, że cena kota rodowodowego jest jednak niższa. Przed podjęciem decyzji jakiego kota wybrać, rodowodowego czy nierodowodowego, należy zatem poważnie rozważyć, co wolimy: wydać więcej i cieszyć się długim i radosnym współżyciem z pięknym, zdrowym i przyjacielskim kotem, czy wydać mniej, a następnie stać się stałym bywalcem lecznic weterynaryjnych (jedna wizyta to średnio 50-100 złotych), walczyć w domu o całość firanek i korzystanie z kuwety, żeby w końcu ze smutkiem stwierdzić, że nasz ulubieniec jest tylko trochę podobny do rasy, do której podobno należy.

Jak znaleźć odpowiednią hodowlę?

Oczywiście najłatwiej to zrobić w internecie. Nie szukajcie jednak hodowli na aukcjach internetowych. Niech nie zwiedzie Was niska cena kociaka. Jeśli już zdecydowaliście, jakiej rasy kota chcielibyście nabyć, poszukajcie hodowli na stronach klubów, należących do FPL. Listę klubów znajdziecie na oficjalnej stronie internetowej Felis Polonii, wybierając z menu “członkowie FPL”, a następnie “stowarzyszenia”.

Na tej samej stronie, znajdziecie również listę wystaw. Warto wybrać się na jakąś wystawę w okolicy, pooglądać koty, porozmawiać z hodowcami rasy, która Was zainteresowała.

W poszukiwaniach hodowli, kierujcie się intuicją – są hodowcy, z którymi rozmowa nie będzie się kleiła i będziecie czuli dyskomfort, a są tacy z którymi od razu złapiecie doskonały kontakt i od pierwszej wymiany będziecie czuli, że nadajecie na tych samych falach. Nie bójcie się pytać, jeśli macie jakiekolwiek wątpliwości. Dobry hodowca chętnie odpowiada na pytania osób zainteresowanych jego kotami.